Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Για μια σκιά...


Ταξιδιαρα μου ψυχη προσπαθεις μα δεν μπορεις απο αλλη να πιαστεις , και ο νους μου αλλου τρεχει και απο τα ομορφα απεχει γιατι εχω ερωτευτει μια σκια κρυφη... Μα αν θα ηθελες καπως να με ονομασεις πες με απλα , το κοριτσι που αλλου γυρνα , καθε μερα που περνα και γυρευει το αγορι εκεινο που γελα και τον χρονο σταματα ... Και ειναι αυτη η κρυφη σκια , σκοτεινη μα και ζεστη , μακρινη μα παντα διπλα μου , κρυφη μα εγω δυνατα την νιωθω...

Μα πες μου πώς; Πως μπορούν αυτα τα χιλιομετρα που μας χωριζουν να καλύψουν αυτα που νιωθει η καρδια;Εχω ομως πλεον συνειδητοποιήσει πως εισαι μακρια μου πια.Αλλα ακομα και οταν δεν σε νιωθω πραγματικα πλαι μου...μεσα μου ξερω πως εισαι παντα διπλα μου οπου και να σαι , και εισαι απλα γιατι ... θελω εγω να σε νιωθω εδω. Μα ακομα και το φεγγαρι αποψε μοιαζει να ειναι πιο κοντα απο οτι εισαι εσυ ... ομως δεν ειναι ... Αρα και εσυ εισαι πιο κοντα μου απο οτι φαινεται να εισαι . Περνανε τα βραδια δυσκολα μακρια σου , ακομα και οι ωρες το ιδιο. Μοιαζουν αξημέρωτες οι νυχτες και αβράδιαστες οι μερες ...



Μα που θα παει
θα ανταμοσουμε ξανα...

Υ.Γ: Σ'αγαπώ







<3 X <3